• وبلاگ : آن سوي هيچ ،فراسوي مرزهاي تنم
  • يادداشت : اينجا خانه من است...
  • نظرات : 2 خصوصي ، 10 عمومي
  • تسبیح دیجیتال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     

    اگر فرض را بر اين بزاريم كه خونه شما تا تنهايي من چند شبانه روز راه باشه و اينكه تو الان اينجا باشي و اينكه من ندونم كه بابا اينجا خونه تو ست ......

    نتيجه ميگيريم كه :

    من در نقش چشمان تو ديده ام

    که راه تو تا من تنها هزار بار مردن است

    ........................................

    موناي عزيز ...

    دلم واسه شعراي قشنگت خيلي تنگ شده بود . خوشحالم كه بازهم هنرنمايي كردي

    شاد باشي....

    پاسخ

    فكر كنم من خوشبختم كه خدا تو اين قحطي اين دنياي بي سر و ته، يِ دونه انيگماهيو به من داد،تا خط خطيامو بخونه.داشتم فكر ميكردم ديگه هيچ كدوم از اونايي كه هميشه سراغ شعرام ميومدن ديگه سراغ خودمم نميان...اما انيگما هنوز هست...و البته سپيده!و من هنوز هوم گفتنمو ترك نكردم!!!!