نظرات ياداشت در پلك تو... - آن سوي هيچ ،فراسوي مرزهاي تنم

Trauma, Memory, Identity

رها

به غايت بي قراري

آنجا که من بودم وتو ـ

و نرفتن ونرسيدن

به اسفندي که به انتظارت بهار است ،

نو شدن به درد لحظه اي

که پوشيده يکسر شولاي عبوس نبودن

ز انتظار تو

به بهار ،

شعاع شادي آفتاب

وزيده به راهت

که نسيم فروردين حضور توبوده

به عرضي که پايان ندارد/

ز راه هاي كه گم كرده

به نرفتن -

که هميشه به يادت بياورد

نوروزخيال توبوده

به آفتابي که پهن کرده به راهت

زبهار