اول:منظورم از بي سر و ته بودن ،همون ازلي و ابديه!و اين که هر چيزي که ما آغاز و پايانش رو ندونيم بش ميگيم بي سر و ته.پس تو اين بازي يا همين دنيا، يا زندگي ، يا هر اسم ديگه اي ،تقسيم کردن آدما به بزرگي و کوچکي خيلي ابلهانس!ديم:حالا دونستي(البته مثلاً!چون ماآدما هيچ وقت منظور همو متوجه نميشيم.چيزي رو ميفهميم که واسمون خوش آيند باشه و در واقع چيزايي رو ميفهميم که دلمون ميخواد باشه!)نه؟در ضمن يه سوال فضولانه،چرا هيچ موقع شيما به من سر نميزنه؟