هميشه در خاطرات كسي گم مي شود، خواهي بيابي نشان او، كافيست ياد آوري لحظات خوش بودنِ او، گهي لبخند بر كنج لب، اري، نشان اوست اين لبخند و ياد... پيدا ميشود انِ او