نظرات ياداشت 20 درجه زير صفر - آن سوي هيچ ،فراسوي مرزهاي تنم

سرشگ

نشسته ـ

آرام ريخته
قطره ي اينبار به شوق
که رنگ ريخته

به زميني کوچک ـ

که تو ومن ايستاده ايم ـ

باخته نقش
که هنوز نرسيده /
زاري

به اين دشت ـ

شبانه هاي

بي ترنم ،

گريه کن .

زه ياد هاي من نرفته ي

به آفتاب فروردين

که به نيآمدن وعده کرده بودي

سراسر /

راه هاي نرفته -

که به تو آسان نمي رسد

حتي اگر گويي ـ

همه راه ها را رفته ي

بي من

به خاطره هاي -

سر زدن نو بهار ..

گريه کن -

انگار حک شده

به گونه هاي خيس بي باراني -

به اين سر زدن بهار

بهار

بهار

د لا

زار به اين دشت هاي

بي ترنم -

گريه کن

.