بازم سلام.اما همين اشتباه هاست که زندگيو جالب انگيزناکش ميکنه!اگه قرار باشه اشتباهي نکنيم ،پس حتماً بايد در زندگي هم صرفه جويي کنيم. من دلم ميخواد تا جايي که ميتونم اشتباه کنم(آخرش راه درستو ياد ميگيرم ديگه...)!بعدم ميگم آهاي خدا ،هاهاهاها !زود باش پاک کن بده.اما جداً هيچ وقت آرزوي بي غلط بودن ندارم، راحت ترش ميشه اين که آرزوي خدا بودن ندارم.انسان بودن به اندازه کافي جالبه!نه؟