خوب راستش حقيقتش اينه که به نظر من آدم بايد عاشق باشه،حتي اگر روسپي .من بر خلاف ديگران به نظرم روسپيا خيليم محترمن.اينا همه بسته به تعريف و ديد آدم داره،که به چي ميگه خيانت و اسم کيو ميزاره روسپي.من روسپيايي رو ميشناسم که وقتي نگاهش ميکني ته چشاشون يه زلالي هست که تو چشم خيلياي ديگه که به نجابت معروفن نيست.به نظر من روحي که زلال و پاک باشه هيچ وقت به خاطر افعال روزانش آلوده نميشه.چرا؟چون که عاشقه!و رها از هر بنديه.ميدوني بايد يه کم با خودمون رو راست باشيم.همه آدما خلوتايي دارن،اما همشون اين شهامتو ندارن که بگن معني آرامشو در کنار فلان روسپي چشيدن.فرداش واسه اين که ثابت کنن آدم خوبي هستن به اون دختره ميگن روسپي(منظورم لحنه توهينيه!)نميدونم منظورمو ميگيري يا نه.روسپي من هرزه نيست(من با هرزگي کاملاً مخالفم)،خيانت نميکنه به کسي،فقط مثل 7سالگي همبازيشو عوض ميکنه.مثل شخصيتاي بوبن،تو هيچ وقت از اونا متنفر نميشي.رهايي!فقط اين ميتونه تعريفش کنه.من از يه روح خاص حرف ميزنم،روحي که بوسيدن مذهبشه.يه بار يه دوستي ميگفت که ممکنه بوسه اي آلودش کنه.آره روسپي من از نوره،قديسس.کسيه که آگاهانه اين کارو ميکنه.آگاهانه عشقشو قسمت ميکنه بين آدماي مختلف.چون ميدونه که اسامي زيادن،اما حقيقت يکيه.قرآن يکيه و آيه هاش ....اما بزار بگم به نظر من خيانت يعني چي:وقتي آقاي به ظاهر محترمي پشت چراغ خطر در حالي که خانومش کنارش نشسته فکر ميکنه که خانوم ماشين کناري عجب خوشگله ها.اين خيانته.فکر با عمل هيچ فرقي نداره.اما اينقدرم شهامت نداره که بگه آره من يه وقتايي اينجوري فکر ميکنم.اگه فکر آدما معلوم شه ميدوني چي ميشه؟نميدونم شايد چندانم وحشتناک نشه.فقط خدا ميدونه...و خدا روشکر که ماها قدرت قضاوت کردنو نداريم....من نسبت به اين روسپيه يه حس خيلي خاص دارم.نميدونم منظورمو رسونم يا نه.اما ميدونم فقط کافيه يه کم با اين دخترک يا حتي اين پسر يکي شي...يکي شدن خيلي چيزا رو روشن ميکنه.در ضمن من اسم سينا رو خيلي دوست دارم.مثل اسم خودم با "نا" تموم ميشه.مرسي سينا که با نقدت اينجا رو زنده کردي .