راستش و بخواي اول نميخواستم بخونم
بعد اسم سياوش قميشي رو اينجا ديدم
اين شد که خوندم
آخه مونس هميشگي منه
شعرت برام جالب بود
دو قسمتش بيشتر از بقيه اش برام دوست داشتني بود
اول اونجايي که گفتي:
فصل ويراني ما در کتابهاي ارزان قيمت دست فروش ها
جا خوش کرده است!
بعديش هم اونجايي که نوشتي:
اين همه مرد که در باران آمدن
را کجاي قلبم چال کنم؟
پايدار باشي
